Dinn gifft dat ook öllig wat vun’n Stoot, dinn hett dat Plattdüütsche ook wat vun dan Filz – den warrd wi hier in Hamborch so un so nich los, solang as Se an de Reeg sünnt.
An en anner Steeg schrifft uns de Senoot dinn noch, wat sick de Verwaltungsbehörden mit de Froog utenannersett höbbt – se höbbt doröver sabbelt, schall dat heten –,
wat se nu in’n Deenst Plattdüütsch schrieven un snacken kunnen.Is je allens scheun un goot, wat se sick dormit utenannersett höbbt, man wat dorbi rutsuuert is, dat steiht dor nich, un dat harr ik doch geern weten mucht. Ik gleuv, hier is de Wedderhall man ook blots mau ween.
Un dor heff ik so’n lütten Vörslach: De Senoot kunn doch mol so lütte Schiller moken loten för de Beamten, de Platt snacken künnt.De künnt so’n Schild of jümehr Schrievdisch stell’n
un jedereen weet, winn he dor rinkümmt, wat he bi düssen Kerl und bi düsse Fro Platt snacken kann.Villicht warrd ook neudig sien, en anner Schild to moken, wo steiht, ik verstoh tominnst Platt. Dat is doch ook all wat.
Un noch so’n lütte Sook bloots, wat ober ook en Barg utmoken kann, winn du mol bi en Behörde anropen muttst. De meinste Tied is dat jo so: Du hest den Heurer in de Hand, un dinn heet dat:„Bitte warten Sie“, un dann heet dat villicht ook noch: „Please hold the line.“
Dat is doch ganz wat anners as „Please hold the line“. Wat schall ik de ganze Tied mit de Stripp in de Hand rumsitten: „Teuv mol’n beten“, dat is dat Richtige.
Mien letzte Punkt hett dormit wat to kriegen, wat wei Plattdüütschen je ganz moderne Minschen sünd – dat warrd Herr Baar ja ook gliek seggen un Fro Hajduk ook –, wei leest nich blots Rudl Kinau un sien Beuker, wei kajuckelt ook dör’t Internet.
Un dor musst mol nokieken bi „www.hamburg.de“. Ik heff dat Sünndach mookt un heff dor twee Seukwöör intippt.Dat erste weer „Plattdeutsch“ un dat tweete weer denn „Niederdeutsch“, un dor is man ook nich veel bi rutkomen. In de letzten twee Johr’n hett de Senoot man grood ölben Soken toweeg bröcht, de wat mit Plattdüütsch to kriegen harrn un in’n Internet to finnen sünd. Dat, Fro Senatorin, is nich Internet, dat is gor nich nett.
Ik weet jo ook: De eerste Sprook hier is Hochdüütsch, dor kann ik nix mehr an ännern. Man, winn Hamborch in’n Internet sien Hoot sozusagen in dree anner Sprooken noch trecken deit, Ingelsch, Franzeusch un Spoonsch, denn froog ik mi würklich, geiht dat nich ook op Platt. Se warrd sick wunnern, woveel Lüüd dat anklicken warrd: Dat gifft en plattdüütsche Homepage bi „www.plattmaster.de“, dor sünd jeden Monoot ‘n poor dusend Lüüd op. Un dat weer doch wat, so künnt wei ook noch wat för de plattdüütsche Sprook don.
„Wer Dag forr Dag sien Arbeit deit und ümmer op’n Posten steiht und deit dat froh und deit datt gern, de kann sick ok mal amüsiern.“
Ik meen, mit dat Riemeln kümmt dat hier nich ganz hen, ober dat hett uns Börgermeister seggt, as he vör een Johr in de neede Hamborch-Botschaft in Berlin snackt hett.Man, snacken un doon sünd bi düssen Senoot jümmer noch twee Soken: ‘n beten snacken deit he, man Dach för Dach deit he nix, he is nich op sien Posten, he ammerseert sick blots. Und dat warrd Tied, wat sick dat ännert, wat wei een needen Senoot kreegt, de denn ook wat Ölliges for dat Plattdüütsche deit.
Fru Präsidentin, leeve Fruunslüüd, leeve Mannslüüd hier in’t Huus! Dat hett mi een Barg Spooß mokt, wat he seggt hett. Is jo een ganz Deel an, wo ik ook achter stoh. Dat Schild tunn Bispill, dat kunn me gefalln.
Ik go’n Stück wieder, wi schulln noch so’n lütten Fischansteker moken, so’n Plattfisch. Wi beide loopt denn mit’n Plattfisch hier rüm un jeden wüßt, wi köönt Plattdüütsch, weer ook ‘n Vorschlag.
Un dat mit denn Vereen, do segg ik mol, ik bin jo ook een beten belang, ik kumm aver nich ut Nord, in de SPD bin ik aver. Ik bin ook in’n plattdüütsche Vereen, un wi hebbt ook Geld kregen, aver de Vereen is oolt, un wi sien egenlich tofreden mit dat, wat wi kregen hebbt.
So, nu lot mi man to de Charta komen. Wenn wi vun de Sproken-Charta snacken, wi wi dat so nöhmt, denn mööt wi jo ook ‘n lütt beten vun de Sintis un Romas snacken, de höört dor jo to. Dat is jo’n Minnerheiten-Charta, aver dor kann ik nich veel vun snacken, dor bin ik to small to, dat kenn ik nich. Ik nehm an, dat naher de Macker noch dorop kümmt. Ik will mi denn konzentreern op dat Plattdüütsche oder op dat Nedderdüütsche.
Wat hett uns nu de Anfroog von de swatten Siet in’t Huus geven, wat hett se uns bröcht in de Antwoort. Se hett uns egenlich wiest, dat de Senoot sien Huusarbeit mokt hett, wenn man dat genau lesen deit. Nu kann man sich hinstellen un kann seggen, stimmt allens nich.
Mit schedderig is dat so’n Sook. Jeden, de arbeiten deit, de mokt sich de Finger schietig, un männigeen trigt Handschen dorbi.
Ik meen, de Senoot hett op dat, wat froogt worden is, richtig antwoort. Mennigmool liggt dat ook an de Froog. Nich jede Froog is so, dat ma goot antworten kann. Also, de Charta, he hett dat beantwoort, dat ganze is no Berlin goon, denn dat heet „Europäische Charta“.Insofern is dat Inglisch för de, de nich Plattdüütsch könnt, sicher ook notwendig. Un dann is dat in Berlin dörch de Bunnesregerung goon,
un dann warrd dat in Europarot behannelt; notifiziert hebbt se schreven, ik weet nich so recht, aver dor gifft dat woll keen plattdüütsch Woort för.
Wat nu in düsse Tied op enkelten Froogen as Antwoort vun de Senoot komen is, dor mööt wi woll noch op töven, aver wi meent, he hett sien Bericht goot torecht kregen. Wenn de Bericht wedder trüchkümmt, denn is dat wichtig un nootwennig, dat wi denn doröwer snacken doot, dat wi denn doröwer palawern doot, denn dat is de Tied, wo dat utfüllt warrd, wo wi seggt, Senoot, wi sünd dor nich mit inverstohn, dor mußt du mehr doon.